ေလးစားမွူဆုိတာ.....

     ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလးစားေအာင္ ေနရမယ္ ။ ပတ္ဝန္းက်င္ ကလည္း ကိုယ့္ကို ေလးစားေအာင္ ေနရမယ္ ။ ဘယ္သူ ဘယ္လို ထင္ထင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ဆိုျပီးေတာ့ေနခ်င္သလို ေနလို႕မရဘူး ။ အမ်ားနဲ႕ ေနၾကရတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ့္ အတြက္ေကာ ၊ အမ်ားအတြက္ပါ အျမဲတမ္း တြဲျပီးေတာ့ စဥ္းစားရမယ္ ။
          ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလးစားႏိုင္တဲ့ သူ ၊ သူတစ္ပါးကို လည္း ေလးစားတဲ့ သူ ၊ သူတစ္ပါးရဲ့ ေလးစားမႈကို လည္း ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ ခံ ရတဲ့ သူဟာ ေလာက ကို အက်ိဳးျပဳတဲ့ သူျဖစ္တယ္ ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လည္း ေလးစားမႈရွိေအာင္ ၊ ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းက လည္း ကိုယ့္ကို ေလးစားလာေအာင္ လူတိုင္း ၾကိဳးစား ျပီးေန ရင္ ဒီေလာကၾကီး ဟာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေလာကၾကီး ျဖစ္မယ္ ။
         နားလည္ ေစခ်င္တာက ဘဝမွာ ဒီလို အေျခခံက်တဲ့ အခ်က္ ကေလးေတြ က အေရးၾကီးဆုံး ဆိုတာပဲ ။ အိမ္ရဲ့ အုတ္ျမစ္လိုပဲ ။ သူမရွိရင္ က်န္တာ ဘာမွလုပ္လို႕ မျဖစ္ဘူး ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပညာတတ္ ေန တတ္ေန ၊ စိတ္ထားမေကာင္းဘူး ၊ အက်င့္စာရိတၱ မေကာင္းဘူး ၊ ခႏၶာ ကိုယ္ မသန္႕ရွင္းဘူး ၊ ေနထိုင္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ လည္း မသန္႕ရွင္းဘူး ဆိုရင္ လူ႕အဖိုးတန္ လို႕ေျပာလို႕ မရဘူး ။
         တခ်ိဳ႕ ပညာသိပ္ မတတ္ပါဘူး ။ ဘာဘြဲ႕မွ မရွိဘူး ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ထား ေကာင္းတယ္ ၊ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းတယ္ ၊ ေနတာ ၊ထိုင္တာ သပ္ရပ္တယ္ ၊ သန္႕ရွင္းတယ္ ။ အဲဒီလို လူကို ေလးစားပါတယ္ ။လုံ ့လဝီရိယ ရွိဖို႕ သိပ္အေရးၾကီးတယ္ ။ ကိုယ္တကယ္ တတ္ႏိုင္တာကို လုပ္ရင္း ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္သြားရမယ္ ။
  ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ( မဟာျမိဳင္ေတာရ )

တရားအားထုတ္စဥ္ ထားရိွရမည္႔ သေဘာထားမ်ား.....

                           

၁။ တရားအားထုတ္စဥ္ အေရးအႀကီးဆံုးက သေဘာထားမွန္ဖို႔

စိုက္မရႈနဲ႔ ၊ ထိန္းမရႈနဲ႔ ၊

လုပ္မရႈနဲ႔ ၊ ခ်ဳပ္မရႈနဲ႔ ၊

၂။ ျဖစ္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔ ၊

ပ်က္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔ ၊

ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္းလည္း မေမ့နဲ႔ သိေနရမယ္ ။

၃။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရင္ ေလာဘ ၊

ပ်က္ေအာင္လုပ္ရင္ ေဒါသ ၊

ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္း မသိရင္ ေမာဟ ။

၄။ ရႈမွတ္စိတ္မွာ ေလာဘ, ေဒါသ, ေသာက မပါမွ ရႈမွတ္စိတ္ျဖစ္မယ္ ။

၅။ ဘယ္လိုသေဘာထားနဲ႔ အားထုတ္ေနလဲလို႔ ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္ရမယ္ ။

၆။ ေကာင္းတာလည္း ရႈရမွာပဲ ၊

ဆိုးတာလည္း ရႈရမွာပဲ ၊

၇။ ေကာင္းတာမွ လိုခ်င္တယ္

မေကာင္းတာဆို နည္းနည္းမွ မလိုခ်င္ဘူးဆိုရင္ တရားပါ့မလား ။

၈။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မပါေစနဲ႔

လိုခ်င္တာ မပါေစနဲ႔

ေၾကာင့္ၾကစိတ္ မပါေစနဲ႔

ဒီသေဘာထားေတြ ရႈစိတ္ထဲရွိေနရင္ တရားအားထုတ္လို႔ အဆင္မေျပႏိုင္ဘူး ။

၉။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္စိုက္ျပီး ရႈေနရတာလဲ

ျဖစ္ခ်င္လို႔၊ လိုခ်င္လို႔၊ ေပ်ာက္ခ်င္လို႔ တခုခု ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ။

၁၀။ စိတ္က ပင္ပန္း ဆင္းရဲေနရင္ တရားအားထုတ္တာ တခုခုလိုေနျပီ ။

၁၁။ စိတ္တင္းက်ပ္မႈနဲ႔ တရားအားမထုတ္ႏိုင္ ။

၁၂။ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလာရင္

တရားအားထုတ္မႈကို ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္သင့္တယ္၊

မွန္ကန္တဲ့ သေဘာထားမ်ိဳး ရွိရဲ႔လား ။

၁၃။ တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုတာ သတိ အသိနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ။

စဥ္းစားေနတာ, ဆင္ျခင္ေနတာ, ေ၀ဖန္ေနတာ မဟုတ္ဖူး ။

၁၄။ လိုခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ေတာ့ အားမထုတ္နဲ႔ ၊ ပင္ပန္းတာဘဲ အဖတ္တင္မယ္ ။

၁၅။ တရားအားထုတ္တဲ့စိတ္က ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ရွိရမယ္ ။

၁၆။ စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ သက္ေတာင့္သက္သာရွိရမယ္၊

၁၇။ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ စိတ္နဲ႔မွ တရားအားထုတ္လို႔ ရတယ္ ။

၁၈။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး

ဘာလာလာ လက္ခံျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ၾကည့္ေနတာဘဲ ။

၁၉။ စိတ္က ဘာလုပ္ေနလဲ

ေတြးေနသလား, သိေနသလား ။

၂၀။ စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနလဲ

အတြင္းမွာလား, အျပင္မွာလား ။

၂၁။ သိေနတဲ့စိတ္ ရႈေနတဲ့စိတ္က

ေသခ်ာသိလား, အေပၚယံသိလား ။

၂၂။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္၊

ျဖစ္ေနတာကို ျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္း သိေအာင္ လုပ္ေနတာ ။

၂၃။ အေတြးကို ျပႆနာ မရွာနဲ႔

မေတြးေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္၊

ေတြးရင္ ေတြးမွန္းသိေအာင္ လုပ္ေနတာ ။

၂၄။ အာရံုကုိ ပယ္ရမွာ မဟုတ္ ၊

အာရံုေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကိေလသာကို သိျပီး (ရႈမွတ္ျပီး) ပယ္ရမယ္ ။

၂၅။ သဒၶါရွိမွ ၀ီရိယ ရွိမယ္၊ ၀ီရိယ ရွိမွ သတိျမဲမယ္၊

သတိျမဲမွ သမာဓိ တည္မယ္၊ သမာဓိ တည္မွ အမွန္အတိုင္း သိမယ္၊

အမွန္အတိုင္း သိလာေတာ့ သဒၶါပိုျဖစ္လာတယ္ ။

၂၆။ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကိုသာ သတိထားေနရမယ္၊

အတိတ္ကိုလည္း မျပန္နဲ႔ ၊ အနာဂတ္ကိုလည္း မၾကံနဲ႔ ။

၂၇။ အာရံုက အေရးမႀကီးဘူး ၊

အေနာက္က အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ စိတ္က ပိုအေရးႀကီးတယ္ ၊

ရႈမွတ္စိတ္သာ သေဘာထားမွန္ရင္ အာရံုအမွန္ရမွာပဲ ။

မွတ္ခ်က္။      ။ ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ၾသ၀ါသကထာမွ ကူးယူမွ်ေ၀ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

                                                               ကုိမ်ဳိး( မုိးညွင္း )