Saturday, August 27, 2011

ဆားေတာင္ဆရာေတာ္ မၾကာခဏမိန့္ၾကားသည့္အဆုံးအမ စကားလက္ေဆာင္


                                        
၁။ ဘယ္လုိပုဂၢုိဳလ္ျဖစ္ျဖစ္ တရားကေတာ့အားထုတ္ရမွာပဲ။ အားထုတ္ခြင့္ၾကဳံတုန္း အားထုတ္ ၾက၊ သာသနာပၿပီဆုိေတာ့ ၀ိပသာနာနဲ႔ေတြ႕ရတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ပုိနစ္နာတယ္။
  ၂။ တရားအားထုတ္ဖုိ႔ေတာ့မအားဘူး။ မအားဘူးလုိ႔ေျပာၾကတယ္။
ေသခ်ိန္က်လာလုိ႔မေသခ်င္ေသးဘူးလုိ႔ေျပာလုိ႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ မအားဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရတာ မဟုတ္ဘူး။
  ၃။ တရားအားထုတ္တယ္ဆုိတာအားနဲ႔မာန္နဲ႔ထုတ္ရတယ္။ မေသခ်ာမေရရာဘူးလုိ႔ေျပာလုိ႔ ရတဲ့ အလုပ္ေတြေတာင္မွဟုတ္နုိးနုိးနဲ႔သက္စြန္႔စံဖ်ားလုပ္ေနရတာပဲ။ ေသခ်ာေရရာတဲ့အလုပ္ ဘာပဲလုပ္စရာရွိလဲ။ ဆင္းရဲတစ္ဘ၀ေပါ့။ တစ္ဘ၀ေတာင္မွခဏေလးပါ။
  ၄။ ထိတုိင္းထိတုိင္း သိေနပါေစ။ ကိေလသာၾကား မခုိေစနဲ႔။
  ၅။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာတမင္းစားသလုိပဲ။ မဆာလည္းစား၊ ဆာလည္းစား။ စားေကာင္းလိမ့္မယ္ထင္ေပမယ့္ တကယ္စားေတာ့ ၿမိန္ခ်င္မွၿမိန္တာ။ မေကာင္းဘူးထင္လုိ႔
လည္း တကယ္စားေတာ့ ၿမိန္ခ်င္ၿမိန္တာ။ ဒီေတာ့မထုတ္ခ်င္လည္းထုတ္၊ ထုတ္ခ်င္လည္း ထုတ္ေပါ့။
  ၆။ ၀ိပသနာ တရားအားထုတ္ရတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ အ၀တ္လဲေျပာင္းစရာမလုိဘူး။ ဂူထဲေအာင္းစရာမလုိဘူး။ ပုထုဇဥ္စရုိက္မူေျပာင္းဖုိ႔လုိတယ္။
  ၇။ ကုိယ့္ခနၶာ ကုိယ္ရူေနေတာ့ အမူေပြတာေပါ့။
  ၈။ မိ္မိခနၶာက ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေ၀ဒနာကုိသည္းခံရူမွတ္နိုင္မွ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ေလာကဓံကုိလည္း ခံနုိင္ရည္ရွိမွာပဲ။
  ၉။ တရားအားထုတ္တဲ့အခါ ကိေလသာၾကာမခိုေအာင္ ႏွာသီး၀ေလကုိ ထိတုိင္းသိေနပါေစ။
ထိတဲ့ေပၚ သတိထား၊သတိထားရင္ တရားျမင္မယ္၊ သတိမထားရင္ အမွား၀င္မယ္။
  ၁၀။ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတုိ့ဆုိတာ ရုပ္ရယ္၊ နာမ္ရယ္၊ တရားရယ္ ဒီသုံးဦးနဲ႔ပဲ အေဖာ္ျပဳ ေနတာပါ။ သူတုိ႔မွာပ်င္းတယ္မရွိပါဘူး။
  ၁၁။ လူ၏သာဓုေခၚ၊ နတ္သာဓုေခၚေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္တင္းတိမ္ မေနၾကနဲ႔။ ဘုရား၊ ရဟနၲာ အရိယာပုဂၢုိလ္ေတြ ခ်ီးမြမ္းတဲ့အထိ ျဖစ္ပါေစ။
  ၁၂။ ပထမေတာ့ တရားကုိ လူကဦးေဆာင္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တရားက လူကုိဦးေဆာင္ တယ္။ အဒီအခ်ိန္မွာ လူက တရားေနာက္လုိက္ဖုိ႔လုိတယ္။
  ၁၃။ ခနၶာကေတာ့ သူ့တရားသူျပေနတာပဲ။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဖုံးေနေတာ့ ဘာမွမသိ လုိက္ရဘူး၊
  ၁၄။ အားကုိးမမွားေစနဲ႔၊ မိ္မိကုိယ္ကုိ အားကုိးရမယ္။
  ၁၅။ ဘာမဆ္ုိ အတြင္းက ေအးေနေအာင္လုပ္ရတယ္။ အျပင္ကဘယ္ေလာက္ပူပူ အတြင္းက ေအးေနေတာ့ေအးတာပဲ။ အျပင္က ဘယ္ေလာက္ေအးေအး အတြင္းကပူေတာ့ ပူတာပဲ။
  ၁၆။ တရားႏွင့္အိပ္စက္ျခင္း၊ တရားႏွင့္နုိးထျခင္း၊ တရားႏွင့္ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း၊ ဒါ အပၸမာဒ တရားပဲ။
  ၁၇။ ေလာကီခ်မ္းသာက တစ္ဘ၀တစ္နပ္စာ။ ေလာကုတၲရာခ်မ္းသာမွ တစ္သံသရာလုံး ေအးတာ။ တစ္ဘ၀တစ္နပ္စာလုပ္နဲ့။ တစ္ဘ၀သံသရာစာလုပ္ၾက။
  ၁၈။ မေကာင္းတာလုပ္တာသာေၾကာက္ရမွာ။ ေကာင္းတာလုပ္တာေၾကာက္စရာမလုိဘူး။ မေကာင္းတာေတာင္ ရဲရဲလုပ္ရဲရင္ ေကာင္းတာလုပ္တာ ဘာမရဲစရာရွိသလဲ။
  ၁၉။ မဟုတ္လည္းသည္းခံ၊ ဟုတ္လည္းသည္းခံရမွာပဲ။ ခံရမည့္အတူတူေတာ့ အခုကတည္း က ခံလုိက္ေတာ့ သံသရာျပတ္တာေပါ့။
  ၂၀။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကင္းေအာင္ ျပတ္ေအာင္လုပ္ၾက။ ျဖစ္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔၊ ပ်က္ေအာင္လည္းမလုပ္နဲ႔။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ေလာဘ၊ ပ်က္ေအာင္လုပ္တာက ေဒါသ။ ျဖစ္တာပ်က္တာ မသိတာက ေမာဟ။
 ၂၁။စိတ္ကျဖတ္လုိ့ျပတ္တာမဟုတ္ဘူး။ တရားက ျဖတ္မွျပတ္တာ။ တရားရွိေအာင္ အားထုတ္ၾက။ တရားရွိေတာ့ တရားကပဲျဖတ္ေပးတယ္။ ျပတ္ေပးတယ္။ ပယ္ေပးတယ္။
 ၂၂။ အျမတ္က မရူံးေစနဲ႔၊ အရူံးကသာ ျမတ္ပါေစ။ အကုသုိလ္က ကုသုိလ္ျဖစ္ပါေစ။ ကုသုိလ္က အကုသုိလ္မျဖစ္ေစနဲ႔။
 ၂၃။ ပုထုဇဥ္ေတြ မေကာင္းတာလုပ္တာမ်ား အဆန္းလုပ္မေနနဲ႔။ အခုလည္း မေကာင္းတာလုပ္ေနသလုိ ေနာင္လည္း မေကာင္းတာလုပ္ေနဦးမွာပဲ။ သူတုိ႔မေကာင္းတာ ကုိယ္နဲ႔ဘာဆ္ိုင္သလဲ။ ကုိယ့္တရားကုိယ္ရူဖုိ႔ပဲလုိတယ္။
 ၂၄။ ဘုရားစကား နားလည္ေအာင္လုပ္၊ ဘုရားစကားနားလည္ရင္ ေလာကစကားေတြအားလုံး နားလည္တယ္။
 ၂၅။ နိဗၺာန္မဂ္ဖုိရလုိေၾကာင္း ဆုေတာင္းခဲ့တာမ်ားၿပီ။ ၀ိဇၨာဥာဏ္မပါ၊ ဓမၼတာေတာင္းမုိ့၊ အာေညာင္းရုံပဲ ေမာဖတ္တင္မည္။ ဒါနျပဳကာ အခါခါေတာင္းလဲ၊ ငါေကာင္းခ်င္မႈ ခုခံေနသည္။ ငါတစ္လုံးပယ္ကာ၊ ကြယ္ကာေပးမွ လြန္စြာမေႏွး နိဗၺာန္ျမင္မည္။
ကူးယူမွ်ေ၀ပါသည္။

                       **********************

No comments:

Post a Comment