ေလာကတြင္ စႏၵကူးပင္သည္ ေျခာက္ေသြ႔ေသာ္လည္း အန႔႔ံကုိမစြန႔္။ ဆင္ေျပာင္သည္ စစ္ေျမျပင္သုိ႔ေရာက္ေသာ္လည္း လူတုိ႔၏ မ်က္ေမွာက္တြင္ တင့္တယ္ျခင္းကုိ မစြန္႔။ ႀကံသည္ ယႏၱယားစက္၏ အ၀သုိ႔ေရာက္ေသာ္လည္း ခ်ဳိေသာအရသာကုိ မစြန္႔။
ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းသည္ ဆင္းရဲျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ မစြန္႔႔သည္သာတည္း။ (သီရိမဟာ စတုရဂၤဗလအမတ္)
No comments:
Post a Comment